ป้ายโฆษณา



ป้ายโฆษณา

ก่อนซื้อโทรศัพท์มือถือ หรือคอมพิวเตอร์มือสอง ตรวจ S/N ที่แจ้งหาย/ถูกขโมยที่นี่!! BlockSerial.Com
 

Blog Me!

เปิดกว้างสำหรับเพื่อนสมาชิกที่ชอบการเขียน การจัดบันทึก การเขียน blog ก็คล้ายกับการที่เรามีสมุดกันคนละเล่มในนี้ อยากเขียนอะไรก็เขียน จะแบ่งให้ผู้สนใจและเพื่อน ๆ ได้อ่านแล้วมีส่วนร่วมผ่านทาง comment ก็ได้ หรือจะอยากเก็บไว้เป็นการส่วนตัวก็ได้ การเขียน blog จะช่วยทำให้เรารู้จักการเรียบเรียงเรื่องราวที่ต้องการจดบันทึก การนำเสนอ และได้แบ่งปันความรู้ นานาทัศนะต่อกัน ที่สำคัญ! ยังเป็นการบันทึกไว้ในโลกอินเตอร์เน็ตที่ใคร ๆ ก็มีโอกาสได้เห็น blog ของคุณ!

โพสต์โดย tingning
tingning
tingning ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
เมื่อ พุธ, 08 สิงหาคม 2012
ใน บันทึกลูกรัก

เมื่อน้องเม...ก้าวข้ามจากความกลัว..ความขี้อายและความไม่มั่นใจในตัวเอง(2)

      สวัสดีค่ะ หายไปนาน วันนี้ขอมาเล่าเกี่ยวกับความกล้าหาญของน้องเมอีกครั้งค่ะ ใกล้ถึงวันแม่แล้วที่โรงเรียนก็มีกิจกรรมวันแม่หลายกิจกรรม แต่มีกิจกรรมหนึ่งที่น่าสนใจคือการประกวดร้องเพลงเกี่ยวกับแม่ (คุณแม่คิดในใจนี่เป็นโอกาสอีกครั้งที่จะทดสอบความกล้าของน้องเม) เลยถามน้องเมว่า น้องเมสนใจจะร้องเพลงประกวดกับเค้าไหม น้องเมบอกว่าไม่อยาก แต่คุณแม่ก็ไม่หล่ะความพยายาม บอกน้องเมว่านี่เป็นโอกาสที่น้องเมจะได้แสดงความสามารถที่มีอยู่ (แต่ไม่กล้าแสดงออก)  น้องเมเงียบ ...
      วันรุ่งขึ้นไปโรงเรียน คุณครูก็ถามเด็กทุกคนว่าใครจะสมัครร้องเพลงบ้าง คุณครูรู้สึกแปลกใจอีกครั้งเมื่อน้องเมยกมือขึ้นเป็นคนแรกเลย (คุณครูเล่าให้ฟังในตอนเย็นวันนั้น) พอกลับมาบ้านน้องเมก็เล่าใหญ่เลยว่าจะประกวดร้องเพลง.." หนูจะร้องเพลง ค่าน้ำนม คุณแม่หาเนื้อเพลง และดนตรีให้หน่อยซิค่ะ" (คุณแม่เก็บความสงสัยไว้ยังไม่ถามว่าเพราะเหตุใดจึงกล้าหาญขนาดนี้) ..เมื่อได้ดนตรีและเนื้อมาแล้วก็ฝึกๆๆๆๆประมาณ 1 อาทิตย์ จนแม่นแล้ว พึ่งขึ้นประกวดรอบแรกไปเมื่อวันอังคารที่ 7 ที่ผ่านมา ขึ้นเวทีใหญ่เลยมีน้อง ป.1 เพื่อน ป.2 และพี่ๆป.3 นั่งดูกันเยอะมาก แต่คุณแม่ไม่ได้อยู่ดูเพราะประกวดช่วงเวลาเรียน คุณแม่กลับบ้านไปลุ้นอยู่บ้านว่า น้องเมจะขึ้นเวทีจริงหรือเปล่า(ลุ้นแค่กล้าขึ้นไหมเท่านั้น) แต่บอกน้องเมไปว่า ชนะหรือแพ้ไม่เป็นไร แค่หนูกล้าก้าวขึ้นเวทีหนูก็ชนะแล้ว..ตอนเย็นไปรับน้องเมที่โรงเรียนคุณแม่รีบถามคำแรกเลยว่าได้ร้องเพลงไหมค่ะ น้องเมบอกว่าร้องค่ะ เพื่อนๆ และครูบอกหนูร้องเพราะมากค่ะ ...(โอ้ว..พระเจ้าลูกสาวฉันก้าวออกมาจากความกลัว ขี้อายและไม่มั่นใจในตัวเองจริงๆแล้วหรือนี่..คุณแม่รู้สึกดีใจมากเลยค่ะ )...แต่..คุณครูมาบอกข่าวร้าย(หรือเปล่าไม่แน่ใจ) ว่าน้องเมจำเป็นต้องสละสิทธิ์ในการประกวดร้องเพลงครั้งนี้ เนื่องจากว่าน้องเมกับคุณแม่ต้องไปรับใบประกาศรางวัล คุณแม่ดีเด่น สาขามึลูกเป็นคนดี(อีกเวทีหนึ่งใน ร.ร.นั่นแหล่ะ) จัดเวลาตรงกันเป๊ะเลยประกวดต่อไม่ได้ ..คุณแม่ก็เลยบอกครูว่าไม่เป็นไร แค่นี้คุณแม่พอใจแล้วไม่ได้ต้องการให้แกแข่งขันกับใคร แต่ต้องการให้แกแข่งขันกับใจตัวเอง และตอนนี้ก็คิดว่าแกคงชนะแล้ว..เวทีไหนๆ น้องเมคงไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว และการกล้าแสดงออกของน้องเมมันก็จะส่งผลไปถึงเรื่องการเรียน..กล้าพูดกล้าถามในชั้นเรียนอีกด้วย...คุณแม่รู้สึกภูมิใจในตัวน้องเมมาก..เจ้าหมูน้อยของแม่...(วันแม่ปีนี้รู้สึกมีความสุขและมีความมายมากเป็นพิเศษเลย.....)

โหวตให้คะแนนบทความนี้
คำค้นหา: ไม่ระบุคำค้นหา
tingning (85 คะแนนที่ได้รับ)
tingning ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
เหรียญรางวัล:

ความคิดเห็น

amijung
amijung
amijung ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
amijung พุธ, 08 สิงหาคม 2012

อ่านไปยิ้มไปค่ะ ดีใจด้วย รู้สึกถึงความอิ่มเอมใจที่คุณแม่ได้รับของขวัญสำหรับวันแม่จากน้องเมแล้ว(ความสุขที่เห็นน้องเมกล้าแสดงออก). เยี่ยมมากเลยค่ะ เมื่อคิดแล้วลงมือทำด้วยจึงจะสำเร็จค่ะ คุณแม่กับน้องเม สู้ๆนะค่ะสนับสนุนให้ทำเรื่องดีๆต่อๆไปค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะและขอแสดงความยินดีด้วยกับรางวัลใบประกาศที่จะได้รับด้วยค่ะ คิดถึงนะค่ะแวะมาคุยกันอีกนะค่ะ

tingning
tingning
tingning ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
tingning พฤหัสบดี, 09 สิงหาคม 2012

หวัดดีค่ะคุณเฮี้ยง ขอบคุณนะค่ะเข้ามาให้กำลังใจตลอดเลย ขอเป็นกำลังใจให้คุณเฮี้ยงเหมือนกันนะค่ะ อย่าลืมไปเจอกันใน fb บ้างนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ

แม่น้องกานต์
แม่น้องกานต์
แม่น้องกานต์ ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
แม่น้องกานต์ ศุกร์, 10 สิงหาคม 2012

น้องเมเก่งมากเลยจ้าขนาดขึ้นไปร้องเพลงประกวดบนเวทีได้นี่ไม่ธรรมดา ต้องคนมีของจริงๆนะถึงกล้าโชว์:D:D:D
ดูเหมือนว่าน้องเมจะเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ทั้งความกล้าและความมั่นใจในตัวเอง นี่เป็นของขวัญวันแม่ที่สุดยอดจริงๆค่ะ
ต่อไปน้องเมคงกล้าแสดงออกในด้านอื่นๆอีก นี่แหละน้าทุกอย่างมีเวลาของมันเองเหมือนเมล็ดน้อยที่รอจะงอกงาม
เมื่อสภาพเหมาะสมเขาก็งอกเอง ..แต่คนเฝ้าดู เฝ้าใส่ปุ๋ย พรวนดินนี่ซิลุ้นแทบแย่เลย ใช่ไหมคะ

คิดถึงตัวเองเมื่อตอนประถมอ้อยก็ขี้อายมากๆ ไม่รู้จะอายอะไรนักหนาถ้าต้องยืนพูดหน้าห้องล่ะก็ขาสั่นเสียงสั่นไปหมดเลย

amijung
amijung
amijung ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
amijung ศุกร์, 10 สิงหาคม 2012

จะบอกว่ามีfb. เหมือนกันค่ะ แต่ว่าไม่ค่อยได้เข้าเลย แบบว่ามันตาลายเวลาเจอข้อมูลเยอะๆ ไม่มีเวลาเข้าไปดูบ่อยๆค่ะ ขอโทษค้า ว้่า แย่จัง ขนาดจะตอบไปหาเพื่อนคนอินโด กับ ญี่ปุ่น ที่เขาขอเข้ามาคุยด้วยยังไม่ค่อยจะรู้เรื่ิองเลยค่ะ กว่าจะพิมพ์โต้ตอบกันจบจนรู้เรื่อง เหนื่อยเลยค่ะ อ้าย...อาย เพิ่งจะได้สมัครเองค่ะ fb เนี่ย

tingning
tingning
tingning ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
tingning เสาร์, 11 สิงหาคม 2012

ขอบคุณคุณแม่น้องกานต์เช่นกันค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจตลอดค่ะ คุณแม่เองก็รออย่างใจเย็นค่ะ(แอบใจร้อนบ้างเหมือนกันนิดๆ อิอิ)เพราะคิดว่าสักวันหนึ่งคงถึงวันที่น้องเมจะกล้าแสดงออกมาเอง...ส่วน fb ก็สมัครนานพอสมควรค่ะ น้องเมเค้าใข้คุยกับเพื่อนๆ เรื่องการบ้านบ้าง เรื่องเรียนบ้าง บางครั้งคุณแม่ก็คุยกับคุณครูประจำชั่นค่ะ แล้วก็คุยกับเพื่อนๆแม่บ้าง ว่างๆก็เข้ามาคุยกันได้นะค่ะ ใช้ชื่อว่า tangmay sirikorn ค่ะ บางครั้งก็เข้าไป fb karn.tv เหมือนกันนะค่ะ

กรุณา เข้าระบบ หากต้องการแสดงความคิดเห็นของคุณ