เมื่อคุณแม่น้องกานต์ทำบล็อกขึ้นมาให้พวกได้มาแบ่งปันประสบการณ์ความรู้ต่างๆ แม่น้องอัยย์พยายามคิดว่าจะเข้ามาเล่าเรื่องราวอะไรดี มานึกได้ตอนทำกับข้าวให้ลูกชาย เพราะมักมีคนถามว่าทำไมน้องอัยย์กินผักเก่ง ช่วยบอกวิธีหน่อยอยากให้ลูกกินผักได้บ้าง จึงคิดได้ว่าน่าจะเล่าประสบการณ์ในการสอนให้ลูกกินผักดีกว่า
น้องอัยย์เป็นเด็กชอบกินผัก กินได้ทั้งผักดิบผักสุก แม้แต่ผักที่มีกลิ่นฉุนก็สามารถกินได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะชอบไปซะทุกชนิดนะคะ มีผักบางชนิดที่ไม่ค่อยชอบ ก็จะกินได้แต่น้อยหน่อย หรือบางอารมณ์ที่กินไปได้แค่ไม่กี่คำจอดก็มีบ้างบางครั้ง ทั้งที่เป็นผักที่ชอบ ซึ่งกรณีนี้น่าจะเป็นเพราะแม่ทำไม่อร่อยเองแหละคะ พอมีคนมาถามวิธีสอนให้ลูกกินผักแม่น้องอัยย์ก็นึกไม่ออกคะว่าใช้เทคนิควิธีการอะไร ได้แต่ตอบไปว่าเรามีความมุ่งมั่นที่จะให้ลูกกินผักให้ได้มาตั้งแต่ต้น เวลาทำอาหารให้ลูกจะต้องมีผักด้วยทุกครั้งทำอย่างนี้มาตั้งแต่ตอนลูกอายุ 6 เดือน ที่เริ่มกินอาหารได้นั่นละคะ โดยเริ่มจากผักที่ไม่มีกลิ่น เมื่อลูกโตขึ้นค่อยๆแทรกผักที่มีกลิ่นลงไปในอาหาร ซึ่งน่าเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้ลูกคุ้นกับกลิ่นของผัก และผู้ใหญ่ในบ้านเองก็กินผักกันอยู่แล้วลูกเห็นก็กินตาม เมื่อลูกโตขึ้นมาหน่อยทุกครั้งที่ทำอาหารให้ลูกจะยอมเสียเวลาหั่นผักให้เป็นชิ้นเล็กเพื่อง่ายต่อการเคี้ยวหรือตักเข้าปาก และใช้สีของผักให้หลากหลายเพื่อให้ลูกอยากกิน เมื่อไปกินก๋วยเตี๋ยว แม่น้องอัยย์จะไม่สั่งก๋วยเตี๋ยวเด็กให้ลูกค่ะ สั่งเหมือนผู้ใหญ่เลยแต่ไม่ใส่พริก กินโจ๊กก็จะแอบโรยขิงด้วยเล็กน้อยค่ะให้เขาคุ้นกลิ่นเดียวนี้ลูก 5 ขวบกินโจ๊กใส่ขิงได้สบายคะ โชคดีที่น้องอัยย์เป็นบ้ายอ อย่างวันไหนที่เขาเจอผักที่ไม่ค่อยชอบแม่น้องอัยย์ก็จะยอเขาหน่อย บางครั้งก็บอกถึงประโยชน์ของผักชนิดนั้นกินแล้วดีอย่างไร เท่านั้นค่ะยอมกินทันทีเลยแต่อาจไม่มากมายอะไร เท่านี้คนเป็นแม่ก็ปลื้มใจว่าลูกได้รับสารอาหารครบถ้วน
ที่เล่ามาเป็นประสบการณ์ของตนเองที่ใช้กับลูกถูกผิดอย่างไรก็แนะนำกันได้ค่ะ และแม่น้องอัยย์ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ที่กำลังพยามสอนให้ลูกกินผัก ขอให้ใจเย็นค่อยเป็นค่อยไป อาศัยความคุ้นเคยอีกไม่นานต้องสำเร็จแน่ๆค่ะ