รักลูกอย่างไร
"รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี" สุภาษิตที่มีมาแต่โบราณกำลังจะถูกเปลี่ยนเป็น "รักวัวให้ผูก รักลูกให้กอด" เป็นกระแสที่กำลังมาแรงมากในขณะนี้ ในฐานะที่ครูนาเป็นครูปฐมวัยคนหนึ่ง มีความคิดเห็นว่า ทำไมจะต้องไปเปลี่ยนแปลงสุภาษิตนั้น คำกล่าวที่ว่า รักลูกให้ตี นั้น มิได้หมายถึงการลงโทษ เฆี่ยนตีอย่างเอาเป็นเอาตาย เป็นการลงโทษให้เขาได้รู้จักว่าสิ่งใดผิด สิ่งใดถูก ไม่ใช่ลงโทษด้วยอารมณ์ แต่เป็นการเสนอแนะให้เขาได้รู้จักผิดถูก เพื่อที่จะได้ไม่ทำต่อไปอีก และอธิบายให้เขาเข้าใจว่าทำไมจึงต้องถูกลงโทษ การกอดนั้นก็เ็ป็นเรื่องธรรมชาติของความเป็นมนุษย์อยู่แล้ว เพียงแต่พ่อแม่ ครูอาจารย์ให้ความอบอุ่นแก่เขาด้วยการกอด การสัมผัสกันทุกวัน ก็เป็นการให้ความอบอุ่นแก่เด็ก เด็กก็เกิดความไว้วางใจ คนรอบข้าง ถามว่าพ่อแม่ทุกคนเคยตีลูก ดุลูก หรือไม่ ส่วนใหญ่ก็ตอบว่าเคย แต่การตีของเรานั้นก็ไม่ใช่การตีเพื่อเอาเป็นเอาตาย ฉนั้นจำเป็นไหมที่จะต้องเปลี่ยนสุภาษิต ครูนาเองมีความคิดเห็นว่าสภาการศึกษาปฐมวัย น่าจะไปดำเนินการเรื่องอื่่น ๆ ที่มีประโยชน์มากกว่านี้จะดีหรือไม่ค่ะ เช่นหาแนวทางการพัฒนาIQ EQ เด็กไทยให่เพิ่มขึ้นจะดีกว่าไหมค่ะ ใครมีความเห็นอย่างไรลองมาแบ่งปันกันดูนะคะ
แท็ก: แนวคิดเลี้ยงลูก